Ademhaling en stress zijn onlosmakelijk verbonden. Dit komt doordat je zenuwstelsel direct gereguleerd wordt door je ademhaling. Op je inademing stimuleer je je sympathisch zenuwstelsel (het gaspedaal) en sta je meer 'aan', klaar voor actie. Op je uitademing stimuleer je het parasympathisch zenuwstelsel (het rempedaal) wat tot ontspanning leidt. Met iedere goede ademhaling wordt spanning en ontspanning daarmee direct gereguleerd.

​

Maar bij stress zet je lichaam zich schrap voor fysieke actie (fight or flight): je adem versnelt en vaak oppervlakkig, je ademt meer naar je borst, je hartslag gaat omhoog. De nadruk in je ademhaling ligt dan op het sympatisch stelsel oftewel je gaspedaal. Dat is handig als je moet vechten of vluchten. Maar in ons moderne leven gaat het vaak om mentale stress, die niet vanzelf ontlaadt en vaak langdurig is. Daardoor blijven we vaak in een 'verkeerde' ademhaling hangen. Zo raakt de balans tussen zuurstof en koolstofdioxide verstoord, evenals tussen sympatisch en parasympatisch.

​

Zo blijf je onbewust in de “aan-stand” staan, met veel ongewenste gevolgen voor lichaam en geest:

• je uitademing is te snel, vaak ook je hartslag;

• je cellen krijgen te weinig zuurstof;

• je blijft continue alert, onrustig;

• je spieren zijn gespannen en je bloedcirculatie wordt slechter;

• je immuunsysteem en herstel worden onderdrukt,

• etc.

​

Het resultaat? Je lichaam ervaart een voortdurende paniekstand die zichzelf bovendien versterkt.

​

Het goede nieuws: de wisselwerking werkt beide kanten op. Door je adem te vertragen en te verdiepen en weer op een juiste manier te leren ademen kun je je zenuwstelsel bewust terugschakelen naar rust, herstel en vertrouwen.